‘Water en bodem sturend’ heet de brief die minister Mark Harbers en staatssecretaris Heijnen (Infrastructuur en Waterstaat, VVD en CDA) vrijdagmiddag naar de Tweede Kamer stuurden. Het is het nieuwe motto voor alles wat met ruimtelijke inrichting te maken heeft. Want we lopen steeds vaker tegen de grenzen van het water- en bodemsysteem aan, schrijven ze, mede door het veranderende klimaat. Nederland moet zich voorbereiden op zeespiegelstijging en een extremer neerslagpatroon.
Integrale aanpak zonder uitzondering
In 32 pagina’s komen 33 ‘structurerende keuzes’ aan bod. Van het stoppen met woningbouw in diepe polders, tot bedachtzaam omgaan met zandwinning. Water moet ruimte krijgen, het IJsselmeergebied speelt hierbij een grote rol. Experts zijn blij met de brief. „Het is een schitterend stuk tekst”, zegt Gualbert Oude Essink, hydrogeoloog en grondwaterexpert bij kennisinstituut Deltares en de Universiteit Utrecht. „De lange opsomming laat zien dat dit een integrale aanpak is, waarbij water en bodem de aandacht krijgen die ze verdienen. Zoveel hangt samen.” Het kabinet maakt echte keuzes, vindt hij. „Neem verzilting. Het streven is niet langer om dat altijd en overal te voorkomen.”
„De brief markeert een trendbreuk”, zegt Harold van Waveren, strategisch adviseur waterveiligheid bij Rijkswaterstaat. „Tweeduizend jaar geleden waren water en bodem ook sturend. Als het water kwam, trokken mensen zich terug op terpen. De laatste duizend jaar zijn we land en water naar onze hand gaan zetten. Ik woon nota bene op de bodem van de Zuiderzee. We hoeven niet weer op terpen te gaan wonen, maar de kijk op water draait wel weer om.”
Volkomen nieuw zijn de 33 keuzes niet. In diverse waterprogramma’s staan dezelfde maatregelen. „De kentering is al eerder ingezet”, zegt Van Waveren. Met het programma ‘Ruimte voor de rivier’ is in 2007 al begonnen met vergroten en verdiepen van uiterwaarden en verleggen van rivierdijken, om wateroverlast te voorkomen. „Dit is een logisch vervolg.”
Bron: NRC
